Bir cerrah kadar, bir doktor kadar hassas olan kıymetli çalışanlarımızla birlikte övündüğümüz dünyanın en hijyenik sektörü, aynı zamanda kurulduğu günden bu yana varlığını sürdüren bir kuruluştur. Onun için, 1952’de ilk yemek sanayiciliği evrakını bularak, şu anda Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği, İstanbul Sanayi Odası ve diğer sanayi odalarında komiteler oluşturabilecek kadar bir konuma gelmiştir. Türk Yemek Sanayii, sevgili Celal Toprak ile görüştük. Bu süreçte, İstanbul Sanayi Odası başkanımıza ve büyük katkılarını esirgemeyen Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği başkanımız Sayın Rıfat Selcukluoğlu’na teşekkür ederim. @rhisarciklioglu @erdal_bahcivan @tobbiletisim @istanbulsanayiodasi @celaltoprak1 @tgrthaberaktuel
Bugünkü programımızda Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Türkiye Hizmet Sektörü Meclis Başkanı Hüseyin Bozdağ ile gündemin öne çıkan konularını ele alıyoruz.
Ramazan ayına sayılı günler kala, kumanya ve iftar menülerinin fiyatları belli oldu. 1 Mart’ta başlayacak Ramazan dönemi için hazırlıklar hızla devam ederken, sektördeki fiyat artışları da dikkat çekiyor.
Türkiye Yemek Sanayicileri Dernekleri Federasyonu Başkanı (YESİDEF) Hüseyin Bozdağ, Ramazan kumanyalarının fiyatlarını açıkladı. Buna göre, kumanyalar 3 bin 500-4 bin lira arasında değişen fiyatlarla satışa sunulacak.
Kumanyalar, bir ay boyunca tüketilebilecek temel gıda ürünlerini içerecek. Un, yağ, makarna ve pirinç gibi ürünler, Ramazan boyunca evlere ulaşacak bu paketlerde yer alacak.
İFTAR MENÜLERİNİN FİYATLARI NE KADAR?
İftar menülerine ilişkin de önemli bilgiler verildi. Normalde 150-200 lira arasında olan 4 çeşit yemek, iftariyelikler ile birlikte bu Ramazan’da 380-420 lira arasında bir fiyata satılacak. Paket servisi ile sunulan menülerin fiyatları ise 550-600 liraya kadar yükselebilecek.
ÇADIR VE BAHÇELERDE SUNULACAK İFTAR YEMEKLERİNİN FİYATLARI
Ramazan ayının hareketli günlerinde, iftar çadırlarında veya bahçelerde masaya servis edilen yemeklerin fiyatları ise daha yüksek olacak. Bu yemeklerin fiyatları 650-1000 lira arasında değişecek. Menüde, çorba, etli yemek, pilav, tatlı, yerli içecek ve iftariyelikler yer alacak.
RAZAMAN’DA HAZIR YEMEK TALEBİ ARTACAK
Ramazan ayının yaklaşmasıyla birlikte, özellikle öğle yemeği saatlerinde yaşanan yoğunluğun, iftar vaktine kayması bekleniyor. Hazır yemek sektörü de bu dönemde yoğun bir talep alacak. Sektör temsilcileri, yerel yönetimler ve hayırsever çadır sahiplerinden de destek beklediklerini dile getirdi.
Gıda İsrafına DUR demek ve farkındalık oluşturmak için Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği, İstanbul Sanayi Odası, Yemek Sanayicileri Federasyonu, Güvenilir Ürün Platformu ve Türkiye’de İş Dünyası dergisinin katkılarıyla 18 Aralık’ta İstanbul Sanayi Odası Meclis Salonu’nda düzenleyeceğimiz etkinliğe davetlisiniz.
TOBB Hizmet Sektör Meclisi Başkanı Hüseyin Bozdağ’ın ev sahipliğinde, Güvenilir Ürün Platformu tarafından düzenlenen ve Türkiye’de İş Dünyası dergisinin de desteklediği, “Gıda İsrafında Farkındalığı” konuşacağımız toplantının açılışını TOBB Hizmet Sektör Meclisi ve YESİDEF Başkanı Hüseyin Bozdağ ve Güvenilir Ürün Platformu Başkanı Celal Toprak yapacak.
Açılışın ardından söz alacak İstanbul Tarım ve Orman İl Müdürü Suat Parıldar ve İBB Başkan Danışmanı Mehmet Çakıroğlu gıda israfı farkındalığının kazandırılmasına yönelik çalışmaları anlatacak.
18 Aralık saat 10:00-12:00 arasında İstanbul Sanayi Odası Meclis Salonu’nda yapılacak etkinlikte sizleri de aramızda görmekten mutluluk duyarız
GÜNAYDIN HAYIRLI SABAHLAR .
@bloomberghttv en önemli moderatörlerinden kıymetli @irfandonat beyle Türkiye’de tarıma dayalı Gıda’nın geleceğine bugünkü gelinen noktayı da gıdadaki fiyat artışlarını birlikte değerlendireceğiz daha önemli bir işiniz yoksa bekleriz bugün 12:30’da canlı yayında buluşmak üzere
Yemek İstanbul sektörde yenilikçi adımlar atmaya devam ediyor. Efes 2024 tatbikatlarında Katar ordusunu paket yemekle değil, hazır yemeklerle besledik ve böylece bir ilke imza attık!
Firmamız yemek sektöründe her zaman öncü olmayı hedeflerken, bu sefer de askeri tatbikatta yemek sektörü olarak yer aldık.
Geleneksel paket yemek anlayışını geride bırakarak, modern ve pratik hazır yemek çözümlerinin tercih edilmesini sağladık.
Yemek Sanayicileri Dernekleri Federasyonu (YESİDEF) genel kurulu İstanbul’da yapıldı. Genel Kurul’da yapılan seçimde Hüseyin Bozdağ yeniden YESİDEF Başkanlığı’na seçildi.
Federasyon bünyesindeki dernek başkanlarının ve genel delegelerin katıldığı Genel Kurul’da, tek liste ile seçime gidildi. Mevcut başkan Hüseyin Bozdağ oybirliği ile yeniden YESİDEF Başkanı oldu.
Yapılan seçim sonucunda Federasyon Yönetim Kurulu Üyeliklerine şu kişiler seçildi.
Bozdağ ve yeni yönetim kurulu 3 yıl süreyle görev yapacak.
YESİDEF, Türkiye’nin değişik kentlerinde yer alan yemek sanayici derneklerinin üst örgütü. Federasyon Başkanlığı’na yeniden seçilen Hüseyin Bozdağ, aynı zamanda TOBB Hizmet Sektörü Meclisi Başkanlığı, DEİK Türkiye-Katar İş Konseyi Başkan Vekilliği, Hadımköy-Arnavutköy Sanayici ve İşadamları Derneği başkanlığı görevlerini de yürütüyor.
Bozdağ, seçimden sonra yaptığı açıklamada, sektörün nitelikli personel, hammadde temini konularında önemli sorunları bulunduğunu, gıda ürünlerinin fiyatlarında yaşanan yüksek oranlı artışların sektörü zorladığını söyledi.
Büyük bir keyifle ve hayatınıza dokunacak satırların altını kurşun kalemle çizerek okuyacağınız bir kitap:
Bir insan düşünün ki; dünyanın sadece kendilerine ait çay ocağından ibaret olduğunu sansın!
Ya da küçük atölyelerinden ibaret olduğunu…
Veyahut da en çok da tost yapılan bir büfe ve üzerine birkaç masa ve sandalye atılabilen bahçesinden ibaret…
Belki de en son babasıyla birlikte kurdukları bakkalı ya da büyük bir cesaretle gözünü karartarak, üstelik de bir dostundan aldığı 250’şer liralık sekiz adet çekle kendine ait kurduğu tabldot mutfağından ibaret olduğunu sansın, içinde bulunduğu dünyanın büyüklüğünü!
Bir zaman sonra dünyanın bunlardan ibaret olmadığını fark ettiğinde ise geriye dönüp, kendisiyle şöyle bir konuşma yapsın:
“Evet, hayat bunlardan ibaret değilmiş, ama hayatın zorluğu, ya da kolaylığı bunlarla başlıyormuş.” desin.
Bunu derken de hayatın ne olup olmadığını fark edecek olgunluğu yaşıyor olsun, henüz farkında olmasa da.
Evet; çay ocağı çok para kazandırmıyormuş bu doğru. Ancak yaşamın kendine has kurallarını ve bir sosyal varlık olan insanı, içinde bulunduğu ortamda nasıl sosyalleşmesi gerektiğini, nasıl özgüven sahibi olabileceğini, geriye dönüp baktığında, insanın kendisine çok da güzel gösteriyormuş.
Hayat yolculuğuna başlarken, her adımını attığında hayat; seninle acı-tatlı, güle oynaya belki de dalgasını geçercesine, kendisinin hafife alınmaması gerektiğini öyle güzel öğretiyormuş ki -insan o an fark edemese bile- hayatın içinde büyümeye başlandığında, hele bir de ‘özgüven’ diye bir şeyin varlığını fark ettiğinde, hayatın insana neler öğrettiğini o zaman dahi iyi fark edebiliyormuş.
Hüseyin Bozdağ da; hayattan neler öğrendiğini, başka bir deyimle hayatın ona neler öğrettiğini -yıllar sonra da olsa- çok da güzel anlamıştı.
O, oğlunu özleyen bir babanın, oğlunu görmek istemesi sonucu, oğlunun ve büyük kızının İstanbul’a gelmesiyle birlikte, daha ne olup olmadığını dahi bilemediği yaşam denizine -yüzmeyi bilemese de-dalıvermişti bir kere… Hüseyin de onun ablası da!..
Can simidi babalarıydı ya, sonra da o babasına can simit olacaktı.
Hayat böyle bir şey işte. Bir bakmışsınız roller değiştiriveriyor.
Onun ustası… hocası… patronu… önderi olan babasıyla, hep onun gölgesinde onunla birlikte bir güzel hayata direnirlerken, ne zaman olduğunu, nasıl olduğunu dahi hatırlamadığı bir zaman diliminde, artık o büyümüş ve babasının elinden tutmayı çoktan öğrenmiştir aslında.
Öyle diyordu işte:
“Hayat; babasının oğlunun elinden tutup, berbere götürdüğü ile oğulun, babasının koluna girerek onu berbere götürdüğü süreçten ibarettir aslında.” diyordu Hüseyin Bozdağ.
Öyle diyordu, babasıyla birlikte geçirdiği ve nasıl geçtiğini dahi hatırlamadığı yılları anlatırken:
“Nasıl geçti habersiz babamla olan yıllarım” diye aklından geçirmiş olsa da farkında bile olamadan büyüyüvermiş, o büyürken de yaşlanıvermişti babacığı.
İşte tam da böyle, –farkına varılamasa da– bir ‘Yer değişim sürecidir’ hayat denilen o süreç.
O süreci de insanoğlu hep yaşayacaktır da esas olan, o sürecin yaşanması değil, nasıl yaşandığıdır.
İşte Hüseyin Bozdağ:
“Bu süreçte, iki yönlü hayat çizgisinin bana öğrettiklerini aklıma ve gönlüme yerleştirmekle kalmayıp, ayrıca kendime de düstur edinirken, babaların çocuklarına sahip çıktığı gibi, genç babaların da yaşlı babalarına sahip çıkmaları gerektiği, bu konuda var olan hassasiyeti bizim olan değerlerimizi kaybetmeden önce, onlara (anne-babaya) sıkı sıkı sarılsak diyorum.” derken, o genç baba; bir taraftan kendisinin değerlisine, diğer taraftan da geçmişine sahip çıkıyor sayılmaz mıydı?
Sayılırdı elbette…
Babası gözünün önündeki evladının büyüdüğünü henüz fark edemese de hayatın zorlu, insanı yıpratan, çetin ve ketum yüzüyle karşılaştığı andan itibaren, aynı hayatın çetin dirençli, mücadele yanıyla da yüzleşmeyi göze almamış mıydı yoksa küçük Hüseyin?
Kâh, o galip gelir mutlu olur; kâh hayat, onun bilemediği oyunlarıyla karşısına çıkar ve üzüverirdi Hüseyin’i.
Hem böyle böyle yetişmeyecek miydi, büyümeyecek miydi küçük Hüseyin?
Ne var ki yine de her seferinde de hayat:
“Asla vazgeçme!
Hayallerinden vazgeçme ve mücadeleni sürdür, çünkü sen başarabilirsin, başaracaksın. İnandığın yolda tek başına bile olsan geri dönme!” diye de fısıldamıştı küçük Hüseyin’in kulağına.
O ise; hayatın kendisine verdiği bu küçücük tüyolar, onu uçurmaya itivermiş ve içindeki o gençlik enerjisiyle bir anda nerelere gelmemişti ki?
Kendi sektörüyle ilgili sektörünü temsilen Avrupa Birliği’nde, Avrupa Catering Birliği’ne dahi yine onun azmi, inancı ve pratik zekasıyla daimî üye olmayı dahi başarmıştı.
*
Az şey miydi bütün bunlar?
Önünde durabilene aşk olsun!
Hani insan en sevdiği ile imtihan edilirmiş ya, Hüseyin Bozdağ da kendisi için özel olacağını bildiği, ancak bilmediği bir işin peşine, yani makine aksamı üretim sanayiciliğine soyununca…
Birlikte yol aldığı ‘Can dostum’ dediği dostuna, istediği her şeyi verince, kimselerle paylaşamasa da içine bir kurt düşmüştü.
Güvenmişti… ama kontrol edememişti.
Onun için yaşam onu, ikiye ayrılan bir kavşağın tam orta yerine bırakıvermişti.
Bir taraf; yemek sanayi tarafı ve onun için güneş kadar parlak ve aydınlık bir yol…
Diğer tarafı, magnezyum metalden, otomobil ve beyaz eşya yedek parça yapıyor oldukları tarafıydı.
İşte bu tarafz o; fluluktan karanlığa doğru hızla yol alırken, bir türlü olumsuz gidişe engel olamamaktaydı.
Nasıl ki bir kötünün yedi mahalleye zararı vardı, onun da bir yanlışı bütün hayallerinin yıkılmasına yetecekti aslında ya, o bunun henüz farkında dahi değildi.
İki farklı sürecin yönetimine yetişmeye çalışan Bozdağ, bir de bakmıştı ki kelimenin tam anlamıyla 20 yılın tecrübesini bir tarafa bırakırsak -ki elbette o en büyük sermayesiydi bir anlamda- ‘yani çırıl çıplak, meteliksiz ve üstelik de 4 trilyonluk bir borçla öylece kala kalmıştı.
İşte tam da o zaman; hayat ona -sınavda başarısız olduğundan- çalışması için şu dersi vermişti sanki.
“Güven… ama kontrol et. Kontrol et, çünkü; güven kontrole mâni değildir” demişti.
Ve hayat Hüseyin Bozdağ’a; işleriyle ilgili yaptığı sınavda maalesef sınıfta bırakmış, sonrasında ise yeniden hayata tutunabilmesi için artık edindiği tecrübelerini de yanına alarak, dersine çalışmaktan, hayatın içinden eskisinden de yoğun bir şekilde mücadele etmekten başka bir şans vermemiştir.
Allah’tan ki o, çelik gibi bir iradeye…
Muhteşem bir özgüvene…
İnanılmaz bir meslekî bilgi ve tecrübeye sahip olmanın gücü ve özgüveniyle…
Müşterileriyle kurduğu insanî ve ticarî ilişkilerinde gösterdiği hassasiyetle…
Elde ettiği muhteşem başarısı nedeniyle, karşı taraf üzerinde öteden beri süregelen güvenirlik imajıyla, yarınlara dair neler yapabileceğini çok iyi biliyordu.
Ve içinde bulunduğu en zor günlerinde, hep yanında olan canı, kardeşi Nusret Bey, her durum ve şartta onu yalnız bırakmamış …
Kârda ve zararda…
İflasta ve icrada…
Birbirlerine asla sırt dönmemişler, her daim birbirlerine güç vererek, yürüyüp gitmesini bilmişlerdi.
Hayatın, belki de Hüseyin Bozdağ’a en büyük hediyesi, hiçbir şekilde Abi’sini yalnız bırakmayan Nusret Bey gibi bir yol arkadaşının olmasıydı.
O nedenle; bütün içtenliğimle: böylesi insanlar kendi çekirdek aileleri ve büyük aileleri için çok büyük kazanım ve değer olmakla birlikte, aynı zamanda ülke için de önemli birer kazanım ve değer olduklarının altını çizmek isterim.
*
İşte tam da burada, bu düşüncemi sizinle paylaşırken, Sayın Bozdağ’ın anlattıklarından…
Anlatırken beden dilinin, dünlerdeki yaşadıkları hissiyatı, aradan on yıllar geçmiş olmasına rağmen, hâlâ da hissediyor olmasını görmek, hiç de zor değildi.
O, yine ve yeniden kocaman ve saygın bir iş adamı olarak prestijini ve saygınlığını elde ettiği yaşam tecrübesiyle yeniden pekiştirerek, kendisini yukarılara taşımış, mesleğine ve kendisine olan inancını bir kere daha kanıtlamıştı. Zaten o yüzden de saygı adına bütün övgüleri hak ettiğini düşünüyorum.
Ne yalan söyleyeyim Sayın Bozdağ’ın hayat hikâyesini anlatımından çok etkilenmiştim.
Önümdeki sehpanın üzerinden aldığım peçeteyle gözlerimde biriken ve akmak için direnen gözyaşlarımın akmasına izin vermeden silerken, karşımda duran o önemli insan, yeniden kendini toparlayarak:
“Nerede kalmıştık…” deyip, hikâyesine kaldığı yerden devam ediyordu.
*
İşte siz elinizdeki bu kitapta; o insanın, nereden gelip nasıl bir hayat sürerek neler yaşadığını…
Kendini nasıl yetiştirdiğini…
Kendisindeki eksikleri görerek, kendisiyle nasıl dalga geçtiğini…
Kendisini fark edenleri nasıl da büyük bir vefa duygusuyla sahiplendiğini…
Ve bugün olması gerektiğine inandığı bu yerde, yaşanılan bütün olumsuzluklara rağmen tutunmasını bildiğini okuyacaksınız.
Ayrıca da böylesine yoğun bir tempoda ve hiç beklenmeyen bir şekilde âşık olunabileceğini dahi hepimize göstererek, kendisine şapka çıkarttırdığını da satır aralarında bulacaksınız.
Ben, Sayın Bozdağ’ın anlatımıyla kaleme aldığım bu güzel, önemli ve örnek olan özel hayatını, büyük bir keyifle ve mutlulukla düzenlemeye çalıştım.
Umuyorum ki siz de büyük bir keyifle ve hayatınıza dokunacak satırların altını kurşun kalemle çizerek okuyacağınıza yürekten inanıyorum.
Anadolu, Hatay ve diğer pek çok yöresel mutfakları sunan Türk restoranları çoğu Arap ülkesinde yaygınlaşıyor. Türkiye ile Arap ülkeleri arasındaki karşılıklı kültürel açılımla birlikte, Türk mutfağı birçok ülkede kabul gördü ve Arap ülkelerindeki birçok restoranın menüsünde Türk yemekleri yerini aldı.
Türk mutfağının ayırt edici özelliği, sahip olduğu çeşitlilik ve Arap kültürüne yakınlık. Bu da son yıllarda Türk yemeklerinin Arap ülkelerinde yaygınlaşmasının önünü açtı.
Türkiye ve Arap ülkeleri arasındaki kültürel açılım, Türk mutfağının birçok Arap ülkesinde yayılmasına katkıda bulundu. Arap ve Türk damak tatlarının yakın olması ve Arap dünyasındaki Osmanlı izlerinin yemek kültürü üzerindeki etkisi sonucunda Türk mutfağı yaygın hale geldi.
Osmanlı Devleti’nin kültürel mirası
Yemek Sanayicileri Dernekleri Federasyonu Yönetim Kurulu Başkanı Hüseyin Bozdağ, Türk mutfağının, tadanların hafızasında yer eden ve unutulmaz bir iz bırakan eşsiz lezzetiyle öne çıktığını ve bu nedenle Türk mutfağına olan talebin her geçen gün arttığını ifade etti.
Ayrıca, Arap ve Türk yemek kültürleri arasındaki farkların oldukça az olduğu görüşünde. Çünkü baharat kültürü Arap damak tadına etki etmesine rağmen, Türk yemeklerini Araplar için cazip kılan birçok ortak yemek kültürü var.
Bozdağ, Osmanlı Devleti’nin Arap coğrafyasına hükmettiği dönemdeki varlığının sadece siyasi ya da askeri varlıkla sınırlı kalmadığını, başta yemekler olmak üzere genel olarak kültür üzerinde de büyük etkisi olduğunu, Osmanlı Devleti’nin Arap coğrafyasından ayrılırken geride yemek kültürü başta olmak üzere büyük bir kültür mirası bıraktığını sözlerine ekledi.
Yerel restoranlar menülerinde Türk mutfağı yer alıyor
Türk mutfağının bu denli rağbet görmesinin nedeni çeşitliliği ve her damak zevkine hitap etmesinden kaynaklanıyor. Mutfak, farklı çeşitler ve tatlar açısından zengin hale gelene kadar onlarca yılın birikimi ve tecrübesiyle oluşuyor. Fars, Hint, Ermeni, Arap, Kürt ve diğerleri gibi yakın çevresindeki medeniyetlerin ve halkların mutfaklarından etkileniyor.
Arap ülkelerinde son yıllarda Türk restoranlarının sayısında artış gözleniyor. Bağdat, Doha, Amman, Riyad, Kahire ve Dubai gibi Arap başkentlerindeki Türk restoranları, uluslararası markalar ve yerel restoranlarla rekabet ederek son yıllarda büyük talep gördü.
Restoran sektöründe artan rekabet ve Türk yemeklerine olan talebin artması sonucunda, yerel restoranlar menülerinde Türk mutfağından ürünlere yer verme eğilimine girdi.
Türk mutfağının yayılmasında turizm önemli bir etken
Turizm, Türk mutfağının yayılmasına doğrudan katkıda bulundu. Türkiye ile Arap ülkeleri arasındaki kültürel yakınlaşmanın bir sonucu olarak, Türkiye’ye yönelik artan Arap turizminin etkisiyle, döner (şavarma), çeşitli çorba türleri, ızgaralar ve tatlılar gibi Türk mutfağının ürünleri Arap ülkelerine taşındı.
Türkiye’ye yönelik turizm, Türk yemeklerine yönelik yüksek talebin bir sonucu olarak çeşitli Arap ülkelerinde restoran açmaya giden Türk yatırımcılar için de fırsatlar yarattı.
Bozdağ’a göre, 3 yıl öncesine kıyasla şu anda Katar’da faaliyet gösteren Türk restoranlarının sayısı 50’yi aşmış durumda.
Arapların diğer kültürlere açılımı
Türk mutfağının son yıllarda Arap dünyasında yaygınlaşması, ülkelerin yaşadığı kültürel açılımın, diğer ülkelerin kültürlerini öğrenme ve kendi kültürlerine entegre etme konusundaki ilgilerinin bir göstergesi.
Türk mutfağının yayılmasının yanı sıra, Hint mutfağı ve Asya mutfağı gibi Arap halkları tarafından büyük ilgi gören başka uluslararası mutfaklar da var, ancak Türk mutfağı kendine has özellikleri nedeniyle en hızlı yayılan mutfak konumunda.
Sosyal medyanın etkisi
Sosyal paylaşım siteleri, Türk mutfağının çeşitli Arap ülkelerinde yayılmasına büyük katkı sağlayan en önemli faktörlerden biri.
Restoran sektöründeki yatırımcılar sosyal medya platformlarında pazarlamaya büyük önem veriyor. Bu siteler Türk mutfağının tanıtılmasına katkıda bulunarak yayılmasını büyük ölçüde hızlandırdı. Şef Burak ve Şef Nusret gibi bazı Türk şefler Arap dünyasında büyük ün kazanarak Arap restoran pazarına kolayca girebildiler.
Sosyal paylaşım siteleri Hafız Mustafa, Simit Sarayı vb. bazı Türk yemek ve tatlı markalarının pazarlama sayesinde uluslararası markalara dönüşerek yaygınlaşmasını da kolaylaştırdı
